Tytus

Niektórzy mają serce na dłoni – ona na twarzy. Płomykówka (Tyto alba) to średniej wielkości sowa o zaskakująco barwnym upierzeniu. Wierzch ciała szary z rdzawymi plamami, a spód pomarańczowy o zmiennym odcieniu, czarno nakrapiany. Szlara na twarzy w kształcie serca jest biaława, oczy czarne. W przeciwieństwie do innych sów nie pohukuje, lecz wydaje tylko chrapliwe dźwięki. Najbardziej aktywna jest o zmroku i świcie, gdy poluje nad otwartymi terenami. Jest najsilniej związana z osadami ludzkimi ze wszystkich sów i poza nimi praktycznie nie występuje. Niebo przemierza bezszelestnie niczym duch, a jej nawoływanie brzmi jak krzyk strzygi. Może właśnie te cechy oraz skryty tryb życia sprawi, że ludzie przez wieki widzieli w tej sowie  wysłannicę złych mocy. Chwytali Płomykówki i krzyżowali je na bramach i drzwiach swoich obejść. O ironio - Płomykówki, to jedne z naszych największych sprzymierzeńców. Dba ona o nasze zbiory i dobytek polując na gryzonie. 

Mały Jo

Pustułka (Falco tinnunculus) należy do rodziny sokołowych i jest najpospolitszym sokołem zamieszkującym Polskę. Wielkością zbliżona jest do gołębia. Ma smukłą sylwetkę, długi ogon oraz wąskie skrzydła. Jest to jeden z nielicznych gatunków ptaków drapieżnych gdzie występuje widoczny dymorfizm płciowy w postaci zmiennego upierzenia. Samiec jest nieco mniejszy od samicy, różni się też od niej ubarwieniem. Ma jasnoszarą głowę, rdzawoczerwony grzbiet z ciemnymi plamkami w kształcie kropel oraz jasny, pokryty ciemnymi plamkami spód ciała. Ogon jest jasnoszary z czarną, szeroką przepaską i jasnym paskiem na końcu. Samica i ptaki młode mają mniej kontrastowe ubarwienie: brązowy grzbiet oraz jasny spód ciała są ciemno, podłużnie kreskowane. Podobne kreseczki widać na jasnobrązowej głowie. Ogon jest jasnobrązowy, poprzecznie prążkowany. Zarówno skrzydła, jak i ogon ułożone pod odpowiednim kątem są wspaniałym narzędziem dla pustułki, dzięki czemu ptak potrafi „zawisać” w powietrzu i wpatrywać się w potencjalną ofiarę, niekiedy z bardzo dużych wysokości. Pustułka jest jedynym naszym ptakiem drapieżnym, który przystosował się do życia w warunkach miejskich. Wysokie budynki i wieże kościołów są dla niej odpowiednikiem skalnych ścian, na których pierwotnie gniazdowała. Polska nazwa ptaka wywodzi się od rosyjskiego „pustoj”, co oznacza „głupi”. Tak negatywne określenie nadali jej jednak sokolnicy, którzy nie mogli wyszkolić tego gatunku do polowania na ptaki. Uważali zatem, że brakuje mu zdolności niezbędnych do nauki nowych umiejętności. Wynika ona jednak głównie ze sposobu latania oraz taktyki chwytania ofiar.

Swar i Granda

Raróg (Falco cherrug) to nieco większy od sokoła wędrownego ptak szponiasty, bardzo nieliczny w Polsce. Do tej pory zarejestrowano zaledwie kilkadziesiąt obserwacji. Spotkać go można głównie w środkowej i południowo-wschodniej części Europy, na dużym obszarze centralnej Azji oraz w Afryce (zimowiska). Preferuje stepy, tereny rolnicze, półpustynie.  Dawniej, kiedy Polska obejmowała większe terytorium, określano go również sokołem polskim lub podolskim. W związku z tym, że nigdzie nie występował w większej ilości, utarło się przysłowie – „patrzeć jak na raroga”, tj. z podziwem. Również jego polska nazwa wywodzi się zapewne od słowa łacińskiego rarus tzn. rzadki. Młode osobniki można bardzo łatwo poznać po szaroniebieskich stopach i woskówce. Z wiekiem robią się one żółte.

Tweek i Tyberiusz

Jastrząb (Accipiter gentilis) średniej wielkości ptak drapieżny zasiedlający Europę, Azję i Amerykę Północną. Zamieszkuje tereny leśne i można go spotkać w całej Polsce, od nizin po góry. Prowadzi skryty tryb życia. W naturalnym środowisku trudny do obserwacji. Jest niezwykle zwinny, porywczy, ale i bardzo płochliwy. Jastrzębie w pierwszym roku życia, a w języku sokolniczym w pierwszym piórze, na grzbiecie i wierzchu skrzydeł są brązowe, natomiast od spodu – rdzawożółte z pionowymi, brązowymi prążkami. Ptaki dorosłe, w drugim, trzecim i kolejnym piórze, mają stalowoszare plecy i wierzch skrzydeł, spód ciała zaś – biały, z poprzecznymi, czarnymi paseczkami. Ten gatunek wyróżnia się specyficzną tęczówką oka. U młodego osobnika najpierw błękitnoszara, następnie staje się jasnożółta. Z upływem lat nabiera barwy ognistożółtej lub pomarańczowej. W okresie PRL w produkcjach animowanych, takich jak "Przygód kilka wróbla Ćwirka", był demonizowany, a twórcy przedstawiali go jako okrutnego, przebiegłego złoczyńcę, żyjącego po to, by krzywdzić z reguły osłabione i bezbronne ofiary.

Księżna i Grinch

Myszołowiec towarzyski (Parabuteo unicinctus) zwyczajowo nazywany jastrzębiem harrisa. Jest to imigrant z Ameryki Środkowej. Do Polski został sprowadzony w 2003 r. Mimo, że naturalnie występuje w ciepłym klimacie, bardzo dobrze znosi warunki pogodowe w Europie. Jest to jedyny ptak drapieżny, który poluje w stadzie. Harris jest popularnym gatunkiem utrzymywanym przez sokolników z powodu łatwej współpracy i w przeciwieństwie do naszego rodzimego jastrzębia jest mniej płochliwy. Nasza Księżniczka jest to samica w 3 piórze i jak to na damę przystało ma swoje królewskie humory, ale mimo wszystko jest to ptak do zadań specjalnych. 

Z racji tego, że firma ma szeroki zakres swoich usług (płoszenie, warsztaty edukacyjne, sesje zdjęciowe itp.) współpracuje z wieloma gatunkami ptaków. Poznajcie je...

Sprawdź nas:

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.

NASZE PTAKI